ลุงไร้บ้านช่วยทารกที่ถูกทิ้งในถังขยะและเลี้ยงดูแลมาเป็นเวลา

ผู้หญิงหลายคนเนื่องจากไม่มีความสามารถเลี้ยงลูกของตัวเองได้ หลังจากกำเนิดลูกเสร็จก็แอบนำลูกไปทิ้ง แต่ในประเทศจีนนั้น การที่เด็กทารกถูกทอดทิ้ง นอกจากเหตุผลดังกล่าวแล้ว ยังมีอีกเหตุผลหนึ่งคือ นโยบายของรัฐบาล ซึ่งทางรัฐบาลได้กำหนดว่าครอบครัวหนึ่งสามารถมีลูกได้เพียงแค่คนเดียว จึงทำให้หลายๆครอบครัวที่อยากได้ลูกผู้ชายมากกว่าลูกผู้หญิง เมื่อกำเนิดออกมาเป็นลูกผู้หญิงก็จะแอบนำลูกไปทิ้ง และนี้ก็เป็นเรื่องราวของคุณลุงไร้บ้านคนหนึ่งชื่อ เซี่ยงเจี๋ยกัว วัย 50 ปีคนนี้ เขาได้ช่วยชีวิตทารกสาวคนหนึ่งจากถังขยะและได้เลี้ยงเธอเหมือนลูกรัก

 ▼ในปี 2007 วันหนึ่งขณะที่ลุงเจี๋ยกัวกำลังไล่เปิดฝาถังขยะเพื่อจะเก็บขยะที่พอขายได้นำไปขาย เขาบังเอิญพบเด็กทารกหญิงตัวเล็กๆถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ ดูจากสภาพเธอน่าจะหิวมากๆ

 ▼เนื่องจากศูนย์รับเลี้ยงเด็กของเมืองจีนมีเด็กกำพร้ามากมาย สภาพแวดล้อมก็ไม่ค่อยดี และสถานการณ์ที่เพียงแค่เลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเองก็ยากอยู่แล้ว แต่ลุงเจี๋ยกัวก็ตัดสินใจว่าเขาจะเลี้ยงเด็กหญิงคนนี้ด้วยตัวเขาเอง

 ▼ลุงเจี๋ยกัวเขารีบนำเงินที่มีไปซื้อขวดนมมาเพื่อป้อนนมให้เด็กกิน พวกเขาอาศัยอยู่ใต้สะพาน ของทั้งหมดที่พวกเขามีก็คือผ้าห่มและผ้าปูที่นอนอย่างละผืน และเมื่อเด็กเติบโตขึ้นมาเรื่อยๆ ในเวลากลางวันสองคนก็จะออกไปเก็บขยะด้วยกัน

 ▼เนื่องจากหนูน้อย หยานหยานไม่ได้ขึ้นทะเบียนที่อยู่อาศัย และพวกเขาก็ไม่มีเงิน หนูน้อยหยานหยานจึงไม่สามารถไปเข้าโรงเรียนได้ แต่เพราะว่าลุงเจี๋ยกัวเคยได้เข้าโรงเรียนจนถึงป.สาม เขาจึงสอนหนังสือให้กับหยานหยานด้วยตัวเอง เขาได้ซื้อสมุดฝึกเขียนตัวเลขและภาษาจีนกลางมา หลังจากเก็บขยะแล้ว ในตอนกลางคืนสองพ่อลูกก็อาศัยแสงไฟจากข้างถนนในการอ่านหนังสือ

 ▼ลุงเจี๋ยกัวภูมิใจกับหยานหยานมาก เพราะว่าเธอสมองดีและหัวไวมาก เธอสามารถเข้าใจและทำคณิตศาสตร์หลายข้อได้และยังท่องบทกวีมากมายได้ ลุงเจี๋ยกัวพยายามเลี้ยงเธอให้ดีที่สุดจนกว่าเธอจะโตพอที่จะดูแลตัวเองได้

 ▼เนื่องจากอาศัยอยู่ในใต้สะพานเป็นประจำ เด็กหญิงหยานหยานตามลำตัวจึงลายพร้อยไปด้วยแผลยุงกัด เมื่อมีคนถามเธอว่า ใช้ชีวิตลำบากถึงขนาดนี้ หนูคิดจะไปจากที่นี่ไหม แต่เธอกล่าวว่า “ตราบใดที่มีพ่อของหนูอยู่ ก็เป็นบ้านของหนู”

 ▼ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรในทุกๆปีเมื่อถึงวันเกิดของเธอซึ่งก็คือวันครบรอบที่คุณลุงเก็บเธอมาเลี้ยง ลุงเจี๋ยกัวก็จะหาเค้กชิ้นเล็กๆมาให้และพาเธอไปถ่ายรูปทุกครั้งเพื่อมอบเป็นของขวัญวันเกิดให้กับเธอ และเธอจะได้มีภาพถ่ายความทรงจำในวันสำคัญของตัวเอง

แม้ว่าการใช้ชีวิตของพ่อลูกคู่นี้จะยากลำบากมาก ขนาดบ้านหลังเล็กๆที่พอจะสามารถพักพิงได้ก็ยังไม่มี แต่ความรักที่พวกเขามีต่อกันเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในโลกนี้
ที่มา: http://www.manyum.com/post/detail/129033.html